Zaczytana do samego rana

O książkach Doroty Schrammek dowiedziałam się podczas moich wycieczek po innych blogach książkowych. Wyłapałam jedno słowo, które zadziałało na mnie jak magnes: "Pobierowo". Akcja "Horyzontów uczuć" umiejscowiona jest w nadmorskim miasteczku, które znam i darzę wielkim sentymentem. Przez wiele lat spędzałam wakacje w pobliskim Łukęcinie, a na pierwszy samodzielny wyjazd wybrałam się właśnie do Pobierowa. 

Nie tak dawno temu dołączyłam do grona miłośników twórczości Ałbeny Grabowskiej. Swoją przygodę z tą autorką rozpoczęłam od trylogii "Stulecie Winnych" (moje recenzje do przeczytania tutaj:  tom I ,  tom II ,  tom III ). Nowa gwiazda popularnej literatury głównie dla kobiet zaskarbiła sobie moje serce wielobarwną, wciągającą i rozbudowaną historią niezwykłej rodziny Winnych. Ucieszyłam się, że po raz kolejny autorka nie dość, że raczy czytelnika podróżą w czasy zupełnie innej, fascynującej epoki, to jeszcze serwuje historię toczącą się na przestrzeni wielu lat, ponownie zaplanowaną na trzy tomy. Takie traktowanie czytelników to ja rozumiem! 

Dawno nie sięgałam po tego typu książkę i szczerze mówiąc zbierałam się do niej jak pies do jeża. Jak się okazało zupełnie niepotrzebnie odwlekałam spotkanie z dobrą i poruszającą historią. 

Mój blog ponownie został trafiony śnieżną kulą, która zgarnia kolejnych blogerów, a potem pędzi dalej. Tym razem do tej śnieżnej kuli pod postacią nominacji do Liebster Blog Award zaprosiła mnie Zuzanna z  Ogrodu książek . Za chwilę sami przekonacie się, jakie ciekawe pytania mi zadała. Mam nadzieję, że moje odpowiedzi nie będą, na zasadzie kontrastu, trąciły nudą ;-). 

Wybaczcie mi, że znów się chwalę, ale chciałam podzielić się z Wami moim małym sukcesem, który daje mi poczucie, że moje blogowanie ma sens i motywuje mnie do dalszej pracy i recenzowania. Wielu blogerów publikuje swoje statystyki, informacje o współpracy czy patronatach, więc zdaje się, że autopromocja jest czymś normalnym.

Dziś przychodzę do Was z kolejną porcją cytatów z książek. Takich, które dały mi do myślenia, uważam za mądre, prawdziwe albo zabawne. To cytaty, na które natrafiłam pośród swoich lektur i sprawiły,  że wyświetlił mi się w głowie znak "STOP" i skłoniły mnie do refleksji.