"Stulecie Winnych. Ci, którzy walczyli" - recenzja drugiego tomu sagi Ałbeny Grabowskiej

Niedawno zrecenzowałam pierwszy tom sagi o brwinowskim rodzie Winnych (jeżeli chcesz przeczytać, kliknij tutaj). Ponieważ byłam bardzo zadowolona z lektury, od razu wzięłam się za drugą część "Stulecie Winnych. Ci, którzy walczyli". Przeczytaną książkę mogę już odłożyć na półkę i pośpieszyć do Was z recenzją.

Ponieważ "Stulecie Winnych" jest sagą, najlepiej zacząć lekturę od pierwszej części i kontynuować ją aż do ostatniego tomu. Jeżeli jeszcze nie miałaś/miałeś okazji poznać losów rodziny Winnych opisanych w "Stulecie Winnych. Ci, którzy przeżyli", zrób to koniecznie, bo lektura jest przednia i mało jest tego typu pozycji na naszym rynku. Jeżeli z kolei lekturę pierwszego tomu masz już za sobą, sugeruję szybko rozpocząć czytanie drugiego. Choć pewnie moja sugestia nie jest Ci potrzebna, bo jak tu nie chcieć się dowiedzieć, co dalej z Anią, Manią, Stanisławem i innymi?

Druga część, "Stulecie Winnych. Ci, którzy walczyli", rozpoczyna się w 1939 r. z początkiem II wojny światowej. Dla tytułowej rodziny już pierwsze dni wojny obfitują w dramatyczne zdarzenia. Winni stają w obliczu śmierci i narodzin. Bohaterowie muszą zmierzyć się z wieloma zmianami, zagrożeniami, a jednocześnie w miarę możliwości wieść normalne życie: wychowywać dzieci, pracować, kochać się etc. Inni z kolei idą walczyć, a wszystkich dotyka rozłąka z bliskimi.
Na kartach tej książki czytelnik spotka się również z autentycznymi postaciami, tj. Krzysztof Kamil Baczyński czy Czesław Miłosz.

Mimo okresu, o jakim opowiada część książki, nie ma tu zbyt wiele opisów walk czy przebiegu Powstania Warszawskiego. Nie to jest w niej najważniejsze, a losy samych bohaterów i ich emocje. Wydarzenia historyczne nie są tu pierwszoplanowe, a stanowią tło dla zdarzeń w życiu Winnych. Z okresu wojny opisanego w książce, w moim odbiorze najbardziej sugestywny był wątek doświadczeń przeprowadzanych na kobietach w obozie w Ravensbrück.

Po 1945 roku bohaterowie książki muszą się zmierzyć z nową rzeczywistością. Niektórzy decydują się na emigrację, innych spotykają represje za wojenną działalność. Pozostali zmagają się z wieloma prozaicznymi problemami, jakimi charakteryzowało się życie w Polsce Ludowej.

Mimo tak wielu kłopotów i trudności, rodzina Winnych trzyma się razem i wspiera. Widać, że wszystkie dotychczasowe trudy ich nie złamały, a wzmocniły i zbliżyły do siebie. Zwłaszcza siła kobiet jest podkreślana przez autorkę. To właśnie kobiety są filarami tej rodziny,  to one spajają,  dbają i swoją zaradnością, odwagą oraz odpornością psychiczną mogłyby wielu obdzielić. O nestorce rodu, Bronisławie,  jeden z  bohaterów mówi tak:

"(...) tak naprawdę chodziło jej zawsze o jedno, żebyśmy trzymali się razem, bo tylko wtedy ocalejemy."

Czytelnik śledzi losy rodziny, współczując  im tragedii życiowych i czasów, w jakich przyszło im egzystować, ale jednocześnie może podziwiać więzi rodzinne, jakie łączą Winnych i może nawet trochę zazdrościć oddania i relacji, jakie między nimi panują.

Drugi tom sagi kończy się wydarzeniami, jakie miały miejsce w Warszawie w 1968 roku. Zaczęło się od zdjęcia z afisza "Dziadów" Kazimierza Dejmka, a potem fala protestów studentów była brutalnie wygaszana przez władze.  Winnych te zdarzenia również dotyczyły i doświadczyły bardzo mocno. Zakończenie pozostawia czytelnika w apogeum emocji, a książkę odkłada się z myślą: "Co było dalej? Muszę jak najszybciej się tego dowiedzieć!".
Ja potrzebowałam chwilkę, żeby ostudzić emocje i zabrałam się za lekturę trzeciej części "Stulecie Winnych. Ci, którzy wierzyli".

Można tylko żałować, że w drugim tomie przez jeszcze większą liczbę bohaterów niż w pierwszej części, a jednocześnie mniejszą objętość książki, wiele wydarzeń w życiu Winnych jest opisanych dość skrótowo. Ja nie miałabym nic przeciwko, gdyby książka była o wiele dłuższa, a pewne wątki były opowiedziane bardziej szczegółowo.

Jeżeli czytaliście pierwszą część sagi, lubicie szeroką paletę postaci, opowieści snute na przestrzeni wielu lat z prawdziwymi wydarzeniami w tle, ta pozycja jest dla Was. To oprócz tego kawałek dobrej literatury obyczajowej, w której czytelnik może zobaczyć, jaka siła jest w rodzinie i jak bardzo dzielne, mądre i wytrzymałe mogą być kobiety.
Jeżeli nie czytaliście tomu rozpoczynającego cykl, czym prędzej to zróbcie.
Świadomie w swojej recenzji pewne wątki pominęłam, żeby nie zdradzać Wam wszystkiego przed lekturą.

Dajcie znać w komentarzach czy znacie już Winnych lub czy macie zamiar przeczytać tę sagę?  Jakie są Wasze wrażenia? 

INFORMACJE O KSIĄŻCE:

"Stulecie Winnych. Ci, którzy walczyli"

Autor: Ałbena Grabowska

Wydawnictwo: Zwierciadło

Rok wydania: 2015

ISBN: 978-83-64776-31-1

Liczba stron: 304

źródło okładki: http://ksiegarnia.zwierciadlo.pl/